|
|
vrijwilligers en pastores van het Oecumenisch Overleg Witmarsum
19 mrt 2024
vrijwilligers en pastores van het Oecumenisch Overleg Witmarsum
vrijwilligers en pastores van het Oecumenisch Overleg Witmarsum.
( in eerste instantie werd dit stuk geschreven voor het R.K. parochieblad “Titus”, maar we wilden het ook graag overnemen voor ons kerkblad )
Entourage
Wij zitten in ’t Arkje, ’s middags met Hieke de Jong en ds. Aaltsje van der Honing van de Protestantse Gemeente “Trijeris Ien” en ’s avonds met Liesan Hettinga en mijn collega Dorenda Gies. Het was niet de bedoeling katholiek en protestants apart te interviewen. Maar de agenda’s lieten een gezamenlijk interview niet toe. Helaas ontbreken bij het interview door omstandigheden ds. Flora Visser van de Doopsgezinde Kerk en Jeltje Terpstra van de Protestantse Gemeente.
Je merkt bij alle betrokkenen dat zij zich graag inzetten voor de oecumene ter plaatse.
Augustijnen en oecumene
De “oud Witmarsumers” weten te vertellen dat de paters Augustijnen al begin 1900 oecumene geleefd en bevorderd hebben. Hoe? Door gewoon op zaterdag hun huis en tuin te openen voor iedereen in Witmarsum, samen een borrel te drinken en soep te eten. Zo een informele sfeer houdt de drempel laag en geeft ruimte voor goede en vaak ook diepgaande gesprekken.
Wat maakt de oecumene boeiend?
Eén van de eerste antwoorden is: “Wij geloven allemaal in één God”. Het is verrijkend om elkaars gewoontes en gebruiken te leren kennen en daarbinnen overeenkomsten te ontdekken. Het samen zijn en het samen doen geeft kracht. Wij merken dat het gewoon goed is, krachten te bundelen en er samen vóór te gaan. Het schept een onderlinge band.
Wat kunnen wij van elkaar leren?
Sommige leden van het Oecumenisch Overleg hebben in de loop der jaren de “volle bandbreedte” van de oecumene leren kennen, van “Gereformeerde Bonders”, over hervormd-gereformeerd-doopsgezind en katholiek, tot en met de Pinkstergemeente en de vele andere christelijke denominaties. De één blijft een stevige preek essentieel vinden, de ander wil ruimte geven aan Gods Heilige Geest, een derde houdt vast aan het eigen gelijk, anderen willen een vast stramien, dat altijd goed gewerkt heeft, niet loslaten.
Wat is het dan verrijkend als je wat flexibeler wordt, spontaner met aangereikt materiaal omgaat en dat zelfstandig gaat verwerken.
Oecumene en liturgie
Als wij terugkijken, hoe oecumene in het verleden vorm werd gegeven en hoe het nu gebeurd, dan stellen wij vast dat het vooral liturgisch was en is; gezamenlijke vieringen op 2 Kerstdag en 2e Paasdag, de Gebedsweek voor de eenheid van de christenen, de Tentdienst. Met name de Tentdienst wordt als verrijkend ervaren, omdat daar de feestsfeer duidelijk voelbaar is met de geur van bier als je binnenkomt, maar vooral omdat de dienst zo is samengesteld dat er altijd een element in is opgenomen, waar de bidders actief kunnen worden. De vorige keer was dat een schrijfmeditatie.
Maar er zijn ook andere mogelijkheden om de oecumene te leven en uit te dragen.
Brainstorm
Deze constatering – oecumene is meer dan samen vieren - heeft vervolgens geleid tot een brainstormmoment. Liturgie is vaak erg naar binnen gericht. Oecumene biedt ook de kans ons meer naar buiten te richten.
Genoemd worden: Samen op weg naar Pasen met een gezamenlijke maaltijd en een gebedsmoment; vanuit het Oecumenisch Overleg diaconaal-sociaal-maatschappelijke thema’s onder de aandacht brengen; ruimte voor het bespreken van geloofsthema’s of actuele onderwerpen. Meer met de plaatselijke basisscholen in gesprek gaan en optrekken.
Wij realiseren ons ook dat al het werk kwetsbaar is, omdat het aan vrijwilligers ontbreekt. Maar zonder dromen komen wij zeker niet vooruit!!
Hartelijk dank aan iedereen voor de verrijkende en verdiepende informatie en het eerlijke en open brainstormmoment!!
zr. Dorothea Brylak smmp
| terug
|
|
|
|
|
|